อย่างไรก็ตาม ที่พูดได้คือ 1 ใน 2 โรงเรียน เป็นโรงเรียนที่รับนักเรียนค่อนข้างน้อย คือโรงเรียนมีตั้งแต่ ม.2-ม.6 ทั้งโรงเรียนมีแค่ 380 คน ปีที่ณัชชาเข้าคือปีนี้ ม.ปลายที่ณัชชาสมัครรับแค่ 15 คน

ในส่วนผู้สมัครเธอบอกว่าสมัครมาเท่าไหร่ไม่ทราบ แต่โดยเฉลี่ยจะรับเด็กไว้ประมาณ 9% คือถ้าสมัคร 100 คน จะรับแค่ 9 คนราวๆ นั้น ซึ่งถือว่าอัตราการรับแทบจะต่ำมากที่สุดในโรงเรียนบอร์ดดิ้งสคูลทั้งหลาย

ถ้าเปรียบเป็นประเทศไทยก็เหมือนเตรียมอุดม ส่วนใหญ่โรงเรียนพวกนี้จะเตรียมนักเรียนเพื่อเข้ามหาวิทยาลัยไอวีลีก ดังนั้น คนที่อยากเรียนมหาวิทยาลัยไอวีลีกก็จะมาแย่งกันเพื่ออยู่โรงเรียนพวกนี้ เขามีอัตราการเข้าไอวีลีกถือว่าค่อนข้างสูง ดังนั้น คนจากทั่วโลกที่เขาอยากเข้าไอวีลีก ก็จะมาเตรียมตัวที่โรงเรียนพวกนี้ก่อน แล้วโรงเรียนนี้เขาใส่ใจรายละเอียดตั้งแต่ตอนสมัคร ส่งอีเมล์มาตลอด ตอนสัมภาษณ์ จนเขารู้จักตัวตนณัชชา เริ่มรู้ว่าลักษณะของณัชชาเป็นยังไง นิสัย วิธีคิด เขาก็ติดตาม เริ่มส่งโค้ชนักกีฬา คุณครูในบางวิชา หรือแม้กระทั่งกิจกรรมที่ณัชชาสนใจ อย่างโต้วาทีหรือการแสดงละคร นักร้องประสานเสียง เขาก็ส่งครูด้านนั้นมาคุย จะคลิกกันไหม ณัชชาชอบไหม จะบอกว่ามีหลักสูตรอะไรที่พอจะซัพพอร์ตเราได้บ้าง

ส่วนจะเรียนที่ไหนอยากให้ณัชชาไปเลือกเอง ว่าสิ่งแวดล้อมได้ไหม รุ่นพี่ รุ่นน้อง จะชอบสิ่งแวดล้อมแบบไหนมากกว่ากัน ให้เขาตัดสินใจตรงนั้น เพราะเป็นโรงเรียนที่ดีมากทั้งคู่

โรงเรียนที่เขาชอบ ที่บอกว่าเข้ายาก เป็นโรงเรียนที่เวลาประธานาธิบดีของอเมริกาขึ้นรับตำแหน่ง เขาจะส่งจดหมาย เป็นเหมือนวัฒนธรรมโรงเรียน ประธานาธิบดีจะส่งจดหมายมาเพื่อกล่าวแสดงความยินดีหรือแนะนำตัวว่าเขามีนโยบายยังไง เหมือนเป็นความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างประธานาธิบดีของอเมริกากับโรงเรียนนี้ และเขาก็จะมีผนังของโรงเรียนที่มีจดหมายของประธานาธิบดีทุกคนที่เขียนถึงโรงเรียนนี้โดยเฉพาะ ซึ่งเป็นโรงเรียนที่พิเศษมาก

แต่ก็อยากให้เขาไปดู และตัดสินใจอีกทีก่อน