แฟนคนปัจจุบันอายุห่าง 20 ปี? ต้น : เจอด้วยเพราะทุกอย่างถูกขีดไว้หมดแล้วให้มาเจอกัน ในโลกของเราไม่มีคำว่าบังเอิญ เป็นช่วงเวลาที่เราปล่อยวางหมดทุกอย่าง ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาหลายรูปแบบมากแล้ว ไม่อยากจะเหนื่อยกับการวิ่งตามหาหรือไขว่คว้า เรารอสิ่งที่ใช่เข้ามาเองดีกว่า เจอกันได้อย่างไร? ต้น : ทำงานมูลนิธิเหมือนกัน ตอนนั้นไปทำงานแถบพิษณุโลก น้องๆ เราที่พิษณุโลกรู้จักกับแฟนเลยแนะนำให้รู้จัก ก็เป็นจุดเริ่มต้น ตอนแรกเราก็เฉยๆ ว่าจะใช่สิ่งที่เรารอคอยหรือเปล่า ก็คุยกันไปเรื่อยๆ ปรับเปลี่ยนก็เหมือนจะใช่ ให้มันคลิ๊กกันที่สุด เรารู้สึกตรงกัน ตอนนี้มันอยู่กับความสบายใจ

ใครเริ่มจีบก่อน? ต้น : พี่เอง คนแก่อะเนอะสุภาพนิดนึง เราไม่ใช่เสือแล้ว สร้างความมั่นใจให้เขามาเราไม่ได้มาแบบวัยรุ่นทั่วไป หวังโน่นหวังนี่แล้วก็ไป เรารู้สึกดีด้วยอยากจะคุยด้วยนานๆ ถ้าเกิดปรับเปลี่ยนแล้วมันใช่มันก็จะดี เขาก็กลัวเราก็ถามว่าอยากจะคบไหมถ้าอยากจะคบให้เวลาพิสูจน์ ภาพเก่าๆ ที่เคยเห็นมากับปัจจุบันมันคนละเรื่องแล้วถ้ายังไม่มั่นใจ ไปพบครอบครัวฝ่ายหญิง? ต้น : นานครับ พักนึงเลย ที่บ้านเค้าก็บอกช่วยดูแลน้องให้ด้วย เค้าค่อนข้างที่จะเชื่อเราเพราะไม่ว่าเรื่องอะไรเราเหตุผลคุยหมด เราผ่านเรื่องราวในชีวิตมาเยอะก็จะมองเห็นว่าบทสรุปของปัญหาข้อนี้มันจะไปลงที่จุดไหน เราก็จะอธิบายเขา จะแต่งงานเลยไหม? ต้น : อีกสักพักนึง ถ้ายังไม่ได้หนีหายจากกันไปไหน เรื่องลูกปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตเรื่องของธรรมชาติเรื่องความพร้อมหลายๆ ด้าน ต้องปรับจูนกันเยอะมั้ย? ต้น : มันปรับกันมาแล้ว คนเราถ้ามันใช่มันใช้เวลาปรับกันไม่นานหรอก เขาชอบความเป็นผู้ใหญ่ ความนิ่งของเรา เราชอบตรงที่เขาเข้าใจเรา เขาดูแลเราดี เรื่องที่ไม่ลงรอยกันมันจะเป็นเรื่องที่อยู่คนละจังหวัด เขาอยู่บ้านที่สุโขทัย เราอยู่กรุงเทพ บางทีเขาจะคิดไปเองในบางเรื่องบางอย่าง เราก็มองมุมกลับอีกทีที่เขาระแวงคิดแทนเราเป็นเพราะเขารักเรา เราก็พิสูจน์ตัวเองให้เขารู้ว่าสิ่งที่เขาคิดมันผิด