เริ่มจากหนุ่มบอยเอาอกเอาใจแม่บ้านด้วยการซื้อชุดใหม่สวยๆ ให้ และรีดชุดให้ใส่ด้วยตัวเอง แถมยังจ้างช่างแปลงโฉมให้ส้มกลายเป็นคุณนายสวยๆ พร้อมทั้งชวนส้มพูดคุยถึงชีวิตของเธอ ซึ่งส้มมาทำงานที่บ้านหลังนี้ 2 ปีแล้ว เมื่อก่อนทำงานเป็นแม่บ้านและเคยทำงานโรงงาน ตอนนี้อยู่กรุงเทพฯ มา 6 ปีแล้ว บอยชมส้มเป็นคนน่ารัก ได้เงินมาก็ส่งเงินให้พ่อหมด ส้มบอกตัวเองใช้ไม่เยอะ บอยขอดูรูปบ้านของส้มที่พม่า ส้มเปิดให้ดูภาพภายในบ้านซึ่งเป็นไม้ ตอนนี้ทำเสร็จแล้ว เป็นเงิน 7 ล้านของพม่า จากนั้นบอยซักเสื้อผ้าให้ แถมยังสั่งพิซซ่าถาดใหญ่มาเลี้ยงส้ม บอยถามส้มว่าคิดถึงบ้านมั้ย ส้มยอมรับว่าคิดถึง ถ้าหมดโควิดก็น่าจะไปเพราะคิดถึงบ้าน

ส้มมาอยู่ที่บ้านนี้ตั้งแต่อายุ 19 ปี นี่อายุ 22 ตอนมาใหม่ๆ บอยก็ต้องสอนเหมือนกันว่าทำงานแบบไหนยังไง คือเขาก็ดี แต่ข้อเสียคือสื่อสารกับเรายังไม่ได้มากที่สุด แต่มันไม่มีอะไรเพอร์เฟกต์ร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก ข้อดีของส้ม ส้มทำงานที่นี่ 2 ปีกว่า ไม่เคยออกไปข้างนอกแม้แต่วันเดียว ข้อที่ 2 คือไม่เคยหยิบของมีค่าของเราแม้แต่อย่างเดียว บางทีเรามีเงินอยู่ในกระเป๋าตังค์ พอเขาซักผ้า เขาก็จะหยิบมาให้เรา เงินในบ้านที่วางไว้ เขาก็จะไม่หยิบ บอยบอกว่าดูแลเขาเหมือนคนในครอบครัว บอยถามว่าเคยแอบร้องไห้มั้ย ส้มบอกไม่มี ที่ร้องไห้คือร้องเพราะคิดถึงบ้าน อยากกลับบ้าน บอยเล่าว่าปีที่แล้วแม่บอกว่าส้มอยากกลับบ้าน เลยถามแม่ว่าส้มจะกลับมาอีกมั้ย ส้มบอกว่ากลับมายาก บอยบอกว่าถ้าจะกลับก็บอกว่าหนูจะกลับ พี่บอยก็ให้กลับ ไม่มีปัญหา รู้ว่าส้มคิดถึงบ้าน เมื่อถามว่าถ้าจะต้องกลับบ้านจริงๆ อยากบอกอะไรพี่บอย ส้มบอกว่าอยากถ่ายรูปคู่ บอยบอกว่าที่ผ่านมาไม่ค่อยได้ให้อะไร วันนี้เลยซื้อทองมาให้ส้มใส่เป็นของขวัญ ส้มดีใจ บอกว่าชอบ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยซื้อทองเลย ก่อนจะถ่ายรูป