วาว เล่าทั้งน้ำตา เหมือนเราไม่เคยเจอด้วย ความรู้สึกเราผิดอะไร ทำไมสังคมเบลมเราขนาดนี้ ขณะที่เราตั้งใจทำให้มันดี ทุกคำที่คนบอก เราเป็นลูกคนรวย เราโน่นนี่นั่น เยอะแยะมากมาย ความจริงกลับด้านเลย คุณไม่รู้หรอกเราสู้มาขนาดไหน มันเลยรู้สึกดิ่งโดยไม่มีสาเหตุจริงๆ ทั้งที่ความรู้สึกเราแข็งแล้วในการใช้ชีวิตมาตั้งแต่อายุ 13-14 เจอลูกค้าเจอคนเป็นหมื่นๆ ทำไมเรารู้สึกแย่จังเลย ผ่านมาได้เพราะเปิดธรรมะท่าน ว. ต้องพึ่งธรรมะ

แต่มีจุดพีกในชีวิตเกิดขึ้นอีก กลับมาที่บ้านเราที่เคยมีวิกฤตยังไม่ได้ถูกแก้และหนักขึ้นเรื่อยๆ ได้รู้ว่าแม่มีหนี้หลายสิบล้าน เหมือนช่วงผิดพลาดในชีวิตเขาไปเป็นหนี้นอกระบบ เราเพิ่งมารู้ตอนที่มันแรงมาก เจ้าหนี้มา เห็นภาพแม่โดนทำร้ายร่างกาย เรานั่งรถไปกับแม่ แม่ไปเคลียร์กับเจ้าหนี้ แม่กลับมาบนรถร้องไห้อย่างเดียว หน้าช้ำ ตอนนั้นแค่ดอกเบี้ยน่าจะเดือนละล้าน จากเรามีความสุขดูแลตัวเองได้ ต้องกลับมาคิดใหม่ เราต้องทำอะไรต่อไปเพื่อกู้สถานการณ์อันเลวร้ายนี้ได้ เดินออกจากมหาลัยที่เพิ่งสอบได้เป็นเฟรชชี่ ตัดสินใจออกมาตอนจบปี1 มาลุย Rosegold โดยเฉพาะ ติดหนี้เป็นสิบล้าน แต่เราหาเงินได้แค่ล้านเดียว